Η ενασχόληση με τις ασθένειες σε διαφορετικές θρησκείες

Κάθε θρησκεία έχει μια διαφορετική στάση απέναντι στη ζωή. Παντού στη γη υπάρχουν διάφορες τελετές, ακόμη και όταν πρόκειται για περιπτώσεις ασθένειας ή θανάτου. Η θρησκεία, η παράδοση και η γεωγραφία συχνά καθορίζουν το πώς  αισθάνονται  διαφορετικοί άνθρωποι σχετικά με την υγεία και τις ασθένειες. Παρακάτω ακολουθεί μια σύντομη περίληψη κάποιων απόψεων σύμφωνα με διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις.

Ισλάμ

Το Ισλάμ διδάσκει τους οπαδούς του ότι ένας μουσουλμάνος θα πρέπει να είναι καθαρός και αγνός. Ένας μουσουλμάνος καθαρίζει τον εαυτό του αρκετές φορές την ημέρα, κάτι που καθιστά τη μεταφορά των βακτηρίων αισθητά λιγότερη. Οι μουσουλμάνοι ως επί το πλείστον βασίζονται στις συμβουλές του γιατρού, αλλά μόνο αν η θεραπεία είναι «Χαλάλ». Ένας άντρας γιατρός μπορεί να εξετάσει μια γυναίκα ασθενή μόνο αν αυτό είναι πραγματικά απαραίτητο και σε ορισμένες περιπτώσεις θα πρέπει να είναι παρούσα μια άλλη γυναίκα. Το Ισλάμ απαγορεύει την ευθανασία. Ο Θεός είναι Αυτός που καθορίζει πότε ένας άνθρωπος έρχεται στη ζωή και πότε πεθαίνει.

Ιουδαϊσμός

Στον Ιουδαϊσμό είναι πολύ σημαντικό να επισκέπτεται ο γιατρός τους ασθενείς. Αυτό θεωρείται ως ένα είδος θείας εντολής. Οι Εβραίοι συνηθίζουν να προσεύχονται στη Συναγωγή για την υποστήριξη ενός ασθενούς. Επιπλέον πιστεύουν ότι η θεραπεία βοηθά στην αποκατάσταση της υγείας και του πνεύματος, έτσι ώστε ένα άτομο να μπορεί να απολαμβάνει μία πλήρη ζωή. Η θεραπεία και η φαρμακευτική αγωγή θεωρούνται ως δώρο από το Θεό. Ο Ιουδαϊσμός πρεσβεύει ότι η ζωή πρέπει να είναι όσο το δυνατόν μεγαλύτερη σε διάρκεια και ως εκ τούτου η ευθανασία δεν επιτρέπεται.

Χριστιανισμός

Σύμφωνα με τη χριστιανική αντίληψη οι άνθρωποι πρέπει να φροντίζουν ο ένας τον άλλον. Η προσφορά βοήθειας προς τους αδύναμους και τους αρρώστους είναι εντολή του Θεού. Μερικοί χριστιανοί πιστεύουν ότι η ασθένεια, ο πόνος και ο θάνατος είναι ένα σημάδι από το Θεό, ότι θέλει να ξεκαθαρίσει κάτι. Στο Χριστιανισμό ένας γιατρός θεωρείται ως κάτι καλό και δοσμένο από το Θεό. Οι Χριστιανοί πιστεύουν επίσης στην εσωτερική θεραπεία του "εξορκισμού", όπου το κακό εκβάλλεται εκ του σώματος μέσω τελετουργίας. Ο Χριστιανισμός υποστηρίζει ότι δεν πρέπει να παρεμβαίνει κανείς στο έργο του Θεού, η ευθανασία επομένως δεν επιτρέπεται.

Ινδουισμός

Οι Ινδουιστές αναζητούν την αιτία για όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή ενός ατόμου στο κάρμα του. Η ασθένεια είναι συνεπώς το αποτέλεσμα της συμπεριφοράς του ατόμου και θεωρείται ως ένα είδος καθαρισμού. Ο Ινδουισμός σέβεται τα φάρμακα, αλλά υπάρχουν πολλές παραδοσιακές λύσεις για θεραπεία που χρησιμοποιούνται συχνά.  Ένα παράδειγμα είναι η εκτέλεση των ασκήσεων γιόγκα. Η ευθανασία στον Ινδουισμό δεν απορρίπτεται ρητά, αλλά παρέχει κατευθυντήριες γραμμές για μια πιο φυσική ζωή.

Βουδισμός

Ο διαλογισμός παίζει πολύ σημαντικό θεραπευτικό ρόλο για τους Βουδιστές. Αποδέχονται το ρόλο του γιατρού, αλλά προτιμούν διάφορες παραδοσιακές λύσεις για τη θεραπεία ενός ατόμου. Λάθη που έγιναν σε προηγούμενη ζωή μπορεί να επηρεάσουν το κάρμα ενός Βουδιστή. Οι πράξεις-ενέργειες στην παρούσα ζωή ενός Βουδιστή μπορεί να επηρεάσουν την επόμενη ζωή του. Η ευθανασία δεν απαγορεύεται, αλλά δεν αποτελεί δημοφιλή επιλογή.

Πολιτισμικά χαρακτηριστικά σχετικά με θέματα υγείας ΚΥΠΡΟΣ

Στην Κύπρο οι κοινωνικές ασφαλίσεις αφορούν τη συνταξιοδότηση των εργαζομένων και δεν καλύπτουν την παροχή δημόσιας και δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Ωστόσο συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες, δημόσιοι υπάλληλοι, συνταξιούχοι, άτομα με χαμηλά εισοδήματα κ.λ.π., δικαιούνταν μέχρι πρόσφατα δωρεάν περίθαλψη. Με το ξέσπασμα όμως της οικονομικής κρίσης το Μάρτιο του 2013 υπάρχει πλέον χρέωση για την παροχή περίθαλψης και στα δημόσια νοσοκομεία. Αυτή την περίοδο αναδιαμορφώνεται το τοπίο της δημόσιας περίθαλψης στη βάση των συνεπειών της οικονομικής κρίσης. 

Ο ανδρικός πληθυσμός στην Κύπρο παρουσιάζει υψηλά ποσοστά καρδιαγγειακών νοσημάτων λόγω ανθυγιεινού τρόπου ζωής. Γενικά οι Κύπριοι καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες κόκκινου κρέατος και δεν αθλούνται τόσο όσο θα έπρεπε για να διατηρούνται σε καλή φυσική κατάσταση. Επίσης πολύ συχνά παρατηρείται κατάχρηση φαρμάκων, κυρίως αντιβιοτικών, ακόμη και σε περιπτώσεις που κάτι τέτοιο θα μπορούσε να αποφευχθεί.

Ένα από τα έθιμα που αφορούν στη γέννηση του παιδιού είναι η παραμονή του βρέφους και της μητέρας για 40 μέρες εντός της οικίας τους. Πρόκειται για ένα έθιμο που ακόμη και στις μέρες μας πολλές γυναίκες το τηρούν. Πέραν όμως από τον εθιμοτυπικό χαρακτήρα του υπάρχουν και λόγοι υγείας, καθώς το βρέφος και η νέα μητέρα με τον τρόπο αυτό αποφεύγουν την έκθεσή τους σε λοιμογόνους παράγοντες και ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος για ασθένειες κατά την ευαίσθητη αυτή περίοδο της λοχείας και μέχρι το βρέφος να αποκτήσει αντισώματα και να ενισχυθεί το ανοσοποιητικό του σύστημα. Ο θηλασμός είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους αυτό επιτυγχάνεται και οι Κύπριες μητέρες κατά κόρον θηλάζουν τα βρέφη τους.

Specific cultural characteristics on healthcare issues Cyprus

In Cyprus social insurance is related to retirement and does not cover the provision of public and free medical care. However specific population groups, such as civil servants, pensioners, people with low incomes, etc., were entitled to free medical care until recently. After the outbreak of the financial crisis in March 2013, the government decided to apply fees for providing health care even in public hospitals. Currently the public health care is being reshaped as a consequence of the economic crisis in the country.

The male population in Cyprus presents high rates of cardiovascular diseases due to unhealthy lifestyles. In general Cypriots consume large amounts of red meat and do not play sports as much as they could in order to be kept in good physical condition. Also very often they consume large amounts of medicines, especially antibiotics, even in cases where this could be avoided.

One of the traditions concerning the birth of a child is the eve of the infant and mother for 40 days in their home. It is a custom that even nowadays many women observe. Apart from etiquette exist and health reasons, as the baby and the new mother in this way avoid exposure to infectious agents and minimize the risk for diseases during this sensitive postpartum period and until the infant to obtain antibodies and strengthen the immune system. Breastfeeding is one of the ways in which this is achieved and the Cypriot mothers routinely breastfeed their infants.

One of the documents needed for the religious wedding in Cyprus is the certificate examination for thalassemia. To perform this test the couple makes an appointment at the Center of thalassemia. Thalassemia is found mainly in people who live in humid climates, such as Cyprus, which often appears as malaria. Thalassemia is a mechanism of protection of the inhabitants of such areas of malaria due to the sedimentation of erythrocytes. Apart from Cyprus, is very common in other Mediterranean countries, and this is why this test is mandatory in Mediterranean countries before committing marriage. Mandatory screening for thalassemia before marriage had enabled each of us to know if we are a carrier or not. So if in a couple both of them are carriers, they can proceed to have children, but making prenatal testing. By checking this, they know the status of the embryo and if suffering from Thalassemia they could interrupt pregnancy. In this way, thalassemia has almost disappeared from the new birth diseases.